Scindapsus golden - trujący lub nie, skóra oparzenia scindapsus

Liana scindapsus należy do rodziny Aroid (Araceae). Miejsce pochodzenia kultury to lasy tropikalne Azji Południowo-Wschodniej. Rodzaj obejmuje około 25 gatunków liany. Nazwa pochodzi od greckiego słowa „Skindapsos”, które oznacza „drzewo podobne do bluszczu”. Popularne nazwy to pictus, muzhegon, wdow ivy, golden potos. W naturze liana może wspinać się na drzewa na wysokość 15 metrów. Jako kultura domowa Scindapsus przyciąga uwagę owalnymi liśćmi o różnorodnym wzorze. Jednym z najczęstszych rodzajów liany jest złoty scindapsus.

Scindapsus golden: opis i cechy

W naturze jest to liana półepifityczna. System korzeniowy scindapsus jest jednocześnie reprezentowany przez 2 typy - włóknisty podziemny i powietrzny. Dzięki swoim powietrznym korzeniom winorośl może wspinać się na pnie drzew na duże odległości i rosnąć przez kilka kilometrów. W niektórych krajach i regionach (na przykład na Florydzie, Sri Lance) zajmuje tyle miejsca, że ​​trzeba z nim walczyć jako pasożyt, który niszczy ekologię tego obszaru.

Scindapsus to efektowna roślina ampelous, pędy łatwo przylegają do podpory i mogą osiągać długość 3 m

W kwiaciarstwie domowym liana pełni rolę ozdobnej kultury wspinaczkowej. Roślina jest ceniona za bujne liście z błyszczącym połyskiem i bezpretensjonalną pielęgnacją.

Ułożenie owalnych blaszek liściowych jest naprzemienne. Kolor liści jest jasnozielony ze wzorem, powierzchnia jest błyszcząca i mięsista w dotyku.

W okresie kwitnienia tworzy się mały kwiatostan, przypominający kłos kukurydzy, owinięty w przylistkę. W domu winorośl prawie nigdy nie kwitnie.

Dla Twojej informacji! Dość często roślina ta jest mylona z epipremnum, który również należy do rodziny Aroid i wygląda bardzo podobnie do scindapsus. Główne różnice między tymi winoroślami polegają na różnych wymaganiach dotyczących warunków przetrzymywania.

Scindapsus złoty

Największy efekt dekoracyjny mają następujące odmiany złotego scindapsusa:

  • Tricolor. Powierzchnia blaszek liściowych ma zielonkawe, beżowe i ciemnozielone plamy;
  • Marmurowa Królowa Scindapsusa (Marmurowa Królowa). Charakteryzuje się jasnymi liśćmi, prawie całkowicie białymi. Na powierzchni występują zielone plamy, dzięki czemu liście mają różnorodny wygląd. Rysunek przypomina cienkie pociągnięcia lub smugi;
  • Złota Królowa (Złota Królowa). Kolor liści jest przeważnie zielony z żółtymi (jak sama nazwa wskazuje) i chaotycznie rozrzuconymi plamkami;
  • Neon. Różni się podłużnymi, jasnożółtymi liśćmi;
  • Scindapsus N Joy. Kolor liści jest zielony z białą obwódką i plamami tego samego koloru.

Klasa neonowa

Uwaga! Okres spoczynku dla wszystkich odmian rozpoczyna się w drugiej połowie listopada, a kończy pod koniec lutego.

Rodzaje scindapsus

Typowe typy scindapsus:

  • namalowany. Ojczyzną kwiatu jest Malezja. Charakteryzuje się brodawkowatymi pędami, gęstym ulistnieniem o intensywnym ciemnozielonym kolorze z małymi, ale licznymi białymi plamkami. Liście mają kształt serca. Najpopularniejszą odmianą jest Agirees;
  • złoty (scindapsus złoty).Liście mają charakterystyczne złociste wykończenie. Odmiana ma kilka popularnych odmian, które różnią się kolorem.
  • Syjamski. Roślina ma duże, barwne liście o biało-zielonym kolorze;
  • perakensis. Charakterystyczną cechą są wydłużone liście ze spiczastymi końcami. W naturze długość łodyg może dochodzić do 60 m, a przy uprawie w domu - od 10 do 15 m. Liana preferuje ciepłe powietrze o dużej wilgotności.

Scindapsus Pictus

Opieka domowa

Niezależnie od gatunku, do którego należy liana, czy to cętkowana, syjamska, perakensis czy złoty scindapsus, opieka domowa jest prawie zawsze taka sama. We wszystkich przypadkach wystarczy przestrzegać prostych zasad i postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi uprawy kwiatu w domu.

Oświetlenie

Scindapsus preferuje zacieniony obszar lub półcień. Zaleca się umieszczenie kwiatka 2 m od południowego okna. Gatunki i odmiany o monochromatycznym ulistnieniu potrzebują mniej światła niż odmiany barwne.

Ważny! Przy braku światła wzór na liściach może wyblaknąć, a nawet całkowicie zniknąć, a same liście mogą się ścierać. Przy długim pobycie w zbyt ciemnym pokoju kwiat zacznie masowo zrzucać liście. Nadmiar światła powoduje ich wysychanie i zwijanie się.

Temperatura

Zalecany reżim temperaturowy w sezonie ciepłym to od 18 ° C do 24 ° C, w okresie zimowym - od 13 ° C do 16 ° C (dopuszczalna minimalna granica to 12 stopni).

Podlewanie i wilgotność

Liana wymaga systematycznego, umiarkowanego nawilżania gleby. Czas podlewania zależy od stopnia wysuszenia gleby: gdy gleba wyschnie na głębokość kilku centymetrów, podłoże należy zwilżyć. Wiosną i latem częstotliwość podlewania wynosi 1 raz na 4-5 dni, zimą - 1 raz na 7-8 dni.

Wilgotność powietrza powinna wynosić około 60%. W ciepłym sezonie zaleca się opryskiwanie rośliny 3-5 razy w tygodniu. Zimą winorośl należy umieścić z dala od urządzeń grzewczych i regularnie wycierać liście wilgotną szmatką. Wspornik, do którego przymocowany jest scindapsus, jest również przydatny do spryskiwania. Pożądane jest, aby na patelni garnka znajdowała się mokra ekspandowana glina.

Podlewanie scindapsusa

Top dressing

Konieczne jest nawożenie uprawy przez cały sezon wegetacyjny. Wiosną i jesienią częstotliwość opatrunków wynosi 1 raz na 15-20 dni, zimą zmniejsza się do 1 raz na 6 tygodni. Jako nawóz należy stosować płynne kompleksy mineralne w ilości 1/2 dawki zalecanej przez producenta.

Powielanie scindapsus

Liana jest rozmnażana na trzy sposoby:

  • warstwowanie;
  • sadzonki;
  • dzieląc łodygi.

Dla Twojej informacji! Najczęstszym sposobem jest szczepienie.

W tym celu wierzchołkowe łodygi kwiatu, które uzyskuje się w wyniku tworzenia winorośli, umieszcza się w naczyniu z wodą lub sadzi w ziemi. Aby sadzonki się zakorzeniły, ważne jest, aby przestrzegać następujących warunków:

  • każda łodyga powinna mieć 2-3 liście;
  • dobre oświetlenie;
  • minimalna temperatura powietrza - 22 ° С.

Sadzonki są cięte pod kątem 45 °, a następnie miejsca cięcia są traktowane specjalnym środkiem w celu zwiększenia wzrostu korzeni. Następnie sadzonki sadzi się w glebie składającej się z piasku i torfowca lub w szklance wody (najpierw należy wrzucić do niej tabletkę węgla aktywnego, aby zdezynfekować i zapobiec rozkładowi sadzonki). Polietylen rozciąga się na sadzonki lub przykrywa szklanym słojem. Zakorzenienie nastąpi za 15-20 dni.

Powielanie scindapsus

Ważny! Sadzonki przeprowadza się o każdej porze roku, ale korzenie najlepiej formują się latem i wiosną. Zimą korzenie powstają bardzo wolno.

Rozmnażanie przez nawarstwianie obejmuje otrzymywanie nowych okazów w wyniku zakorzenienia korzeni powietrznych. To wymaga:

  1. umieść pojemnik z ziemią obok głównej doniczki;
  2. skieruj część pędu w to i zamocuj w tej pozycji (możesz użyć spinki do włosów);
  3. posyp łodygę ziemią;
  4. korzenie pojawią się po kilku tygodniach w miejscu styku gleby z pędem. Po ukorzenieniu łodygę można odłączyć od rośliny rodzicielskiej;
  5. nadal hodować młode osobniki w nowej doniczce.

Transfer

Młoda kultura potrzebuje corocznego przeszczepu. Dorosłą roślinę przenosi się do nowej doniczki przynajmniej raz na 2-3 lata. Zabieg zaleca się przeprowadzić na początku sezonu wegetacyjnego (tj. W lutym-marcu).

Doniczka do sadzenia powinna być niska i szeroka. W przyszłości umożliwi to sadzenie wcześniej ukorzenionych sadzonek w lianie, aby krzew był jeszcze bardziej bujny. Mieszanka gleby do przesadzania powinna zawierać następujące składniki w równych ilościach:

  • piasek;
  • gleba liściasta;
  • humus;
  • torf.

Dla Twojej informacji! Zaleca się rozcieńczyć podłoże niewielką ilością perlitu lub keramzytu. Na dnie doniczki należy ułożyć wysokiej jakości warstwę drenażową.

Szkoda od scindapsusa

Nie można jednoznacznie powiedzieć, czy scindapsus jest trujący, czy nie. Z jednej strony niemożliwe jest poparzenie skóry przez scindapsus z powodu dotknięcia winorośli. Z drugiej strony eksperci nie zalecają trzymania kwiatu w mieszkaniu, jeśli mieszkają w nim zwierzęta. Po spróbowaniu dowolnej części tej rośliny zwierzę może podrażnić usta, usta, język. Jedzenie kwiatu jest obarczone zwiększonym wydzielaniem śliny, nudnościami, wymiotami i biegunką.

Popularne odmiany

W Rosji najczęściej sadzi się następujące odmiany scindapsus:

Scindapsus Painted

Jest scindapsus pictus, cętkowany lub pstrokaty. Łodyga kwiatu z czasem pokrywa się brodawkami. Postać jasnozielonych liści na krótkich ogonkach, jajowate.

Dla Twojej informacji! Talerz ma około 7 cm szerokości i około 15 cm długości, a jego powierzchnię zdobi srebrzysty wzór przypominający smugi.

Scindapsus N Joy

Odmiana została wyhodowana stosunkowo niedawno przez hodowców holenderskich. Liście są gęste, liczne, twarde, jasnozielone, pokryte srebrzystymi plamkami.

Scindapsus Marble Queen

Liście sercowate osadzone są na długich ogonkach, pokrytych srebrzystymi plamkami i paskami.

Scindapsus Marble Queen

Scindapsus Exotic

Niezwykła hybryda, która szczyci się nie tylko srebrzystym wzorem, ale także tłoczonymi liśćmi, składającymi się z dwóch części, z których jedna jest większa od drugiej (z tego powodu środkowa żyła jest lekko przesunięta na bok).

Scindapsus Moonlight

Bardzo rzadka odmiana. Szerokość krzewu około 20 cm.

Scindapsus Moonlight

Scindapsus Happy Life

Rozpiętość krzewu sięga 20 cm.

Odmiana Happy Leaf

Scindapsus to bardzo piękna tropikalna winorośl. Ze względu na swoje właściwości dekoracyjne, różnorodność gatunków i odmian jest aktywnie wykorzystywany do dekoracji pomieszczeń. Bogate listowie jest w stanie przynieść nie tylko przyjemność estetyczną, ale także skutecznie oczyszczać powietrze.

Gość
0 komentarze

Rośliny doniczkowe

Ogród