Akalifa - opieka domowa i opis

Akalifa to bardzo ciekawa roślina. Jego kwiatostany przypominają ogon lisa. Ze względu na to podobieństwo między ludźmi Akalif był nazywany wyczynowym. Jest tak popularny, że jeden z bohaterów Skyrim nosi jego imię - Akalifa.

Opis kwiatu

Akalifa to kwiat z rodziny Euphorbia. Środowisko naturalne - tropikalne lasy deszczowe Azji Południowo-Wschodniej i wysp Pacyfiku. Rodzaj rośliny składa się z 250 odmian. Pochodzenie nazwy jest interesujące - od starożytnego greckiego „akalif” tłumaczy się ją jako „pokrzywa”. Ten zbieg okoliczności nie jest bez powodu: liście zawierają substancje, które powodują podrażnienia.

Jak wygląda kwiat

Akalifa jako kwiat wewnętrzny znana jest od 1898 roku, jest bardzo zwarta, w domach rośnie nie więcej niż 0,3-0,7 m.

Akalifa jako obfita roślina

W tym celu wykorzystuje się haitańską Akalifę. Ma rozłożystą łodygę i małe miętowe liście z postrzępionymi krawędziami. Kwiatostan to kłos w kolorze fioletowym. Długość pąków nie przekracza 10 cm, dzięki niewielkim rozmiarom świetnie prezentuje się w wiszących doniczkach lub koszyczkach i cieszy efektownym kwitnieniem.

Akalifa: opieka domowa

Dbanie o akalifę w domu nie jest trudne, ale nie zapominaj o ostrożności podczas pracy z rośliną. W przeciwnym razie możliwe są następujące objawy:

• wysypki skórne;
• rozdzierający;
• bół głowy.

Inne niuanse opieki nad taką rośliną:

Temperatura i oświetlenie

Ogonek to roślina kochająca ciepło. Nie możesz go wyprowadzić na ulicę, bo podmuchy wiatru mogą mu zaszkodzić. Dom należy ustawić w miejscu, w którym praktycznie nie ma przeciągów.

Oświetlenie jest bardzo ważnym czynnikiem. Akalifa preferuje jasne, ale rozproszone światło.

Przy niskim poziomie oświetlenia dekoracyjność może ulec pogorszeniu:

• liście bledną;
• kwitnienie pogorszy się;
• łodyga wyciągnie się i nabierze brzydkiego kształtu.

Podlewanie

Ogonek to roślina o szybkim wzroście i rozwoju, dlatego wymaga wielokrotnego podlewania. W zimnych porach roku należy go zmniejszyć. Kiedy nadchodzi upał, ziemia powinna zawsze pozostać wilgotna.

Nawozy

Konieczne jest karmienie rośliny w okresie intensywnego wzrostu (od marca do września). Do tego celu idealnie nadają się złożone nawozy mineralne. Opatrunek górny wykonuje się 2 razy co 30 dni. Możliwe jest również stosowanie nawozów organicznych.

Transfer

Młode lisie ogony przeszczepiane są corocznie, dorośli - raz na 3-4 lata. Hodowanie wycieńca przez ponad cztery lata jest bezcelowe, ponieważ bardzo się rozciąga. Bez odmłodzenia roślina straci swój efekt dekoracyjny w trzecim roku.

Przerośnięte lisie ogony przesadza się metodą przeładunkową z odnowieniem wierzchniej warstwy gleby. Konieczne jest również przecięcie pędów na pół.Najlepszą porą na przeszczep Akalify jest wiosna.

Przycinanie

Aby stare okazy były atrakcyjne, należy odciąć całą górną część, pozostawiając kikut o wysokości 20-30 cm, a następnie przykryć go torebką lub szklaną nasadką, aby roślina szybciej dała młode pędy.

Reprodukcja

Akalifa może rozmnażać się za pomocą nasion lub sadzonek. Sadzonka zaczyna się od marca do kwietnia. Nasiona sadzi się w glebie zawierającej ziemię liściastą i piasek (1: 1). Temperatura powinna mieścić się w przedziale 20 ° C, a sadzonki najlepiej umieścić w mini szklarni, gdzie nasiona będą się szybciej rozwijać.

Rozmnażanie przez sadzonki

Do szczepienia pobierane są częściowo zdrewniałe sadzonki wierzchołkowe. Przed sadzeniem sadzonki są traktowane stymulantem korzeniowym. Pojemnik z młodą rośliną umieszcza się w szklarni lub przykrywa polietylenem. Po 45-60 dniach czubek jest ściśnięty, aby krzew wyczyszczony był lepszy.

Możliwe problemy z roślinami

W przypadku naruszenia opieki Akalif może zostać zaatakowany przez mszyce, robaki i pęcherze.

Kiedy wycień jest we względnym chłodzie i niskiej wilgotności, liście zaczną żółknąć i opadać. Mogą pojawić się plamistości - przejaw chorób grzybiczych. Przy braku azotu liście tracą kolor i stają się blade. Akarycydy i leki przeciw bezpośredniemu stosowaniu pasożytów pomogą poprawić sytuację.

Różnorodność gatunków

Akalifa ma wiele typów. Oto najbardziej znane i popularne:

Akalifa Hispida

W opisie akalifa hispid mówi się, że jego inna nazwa to akalifa szczeciniasta. Jest to mały kwiat wewnętrzny z długimi kwiatostanami (około 45 cm). Ich kolor może być ciemnoróżowy lub czerwony. Zewnętrznie są bardzo podobne do bazi brzozowych. Liście są cienkie, ciemnozielone, pokryte rozgałęzionymi żyłkami. Krawędzie są lekko ząbkowane. Kwitnienie długie i bujne.

Akalifa na południe

Gatunek ten w żaden sposób się nie wyróżnia. Akalifa południowa to pospolity chwast. Jego łodyga jest prosta i rozgałęziona, osiąga wysokość pół metra. Kwiaty dwojakiego rodzaju: pręcik (poniżej) i słupek (powyżej). Kwiatostany to kłoski. Kwitnie od lipca do sierpnia. Owoce powstają w sierpniu-wrześniu i są formacjami z twardymi włoskami. Kolor waha się od szarego do jasnobrązowego.

Akalif Wilkes

Gatunek ten jest ceniony za zaokrąglone liście z brązowym odcieniem i szkarłatnymi plamami. Dlatego otrzymała swoją drugą nazwę - blacha miedziana. Ogonowiec ostatecznie zamienia się w wysoki krzew, ale są też miniaturowe okazy. Rzadkie kwiaty również zaskakują czerwonym kolorem, ale nadal nie są tak efektowne jak chwytliwe liście.

Akalifa Viginsi

Ojczyzną zagrożonych gatunków są Wyspy Galapagos. Ze względu na energiczną aktywność ludzi gatunek ten praktycznie nie występuje w przyrodzie. Ma szerokie, wydłużone liście o ostrych końcach. Kwiatostany są jaskrawoczerwone, wiszące.

Rozmnażanie przez sadzonki

Akalifę można słusznie uznać za bardzo różnorodną roślinę. Wielu przedstawicieli obejmuje zarówno atrakcyjne kwiaty, jak i chwasty. Jednak wśród dużego wyboru na pewno znajdziesz to, czego chcesz. Roślina ta będzie idealną ozdobą każdego pomieszczenia, czy to zwykłego mieszkania, przytulnego wiejskiego domu czy gabinetu.